نشریه الکترونیک جهان گردش

● شلێره که در اشعار، نغمەها و آواهای کوردی بارها شنیده می‌شود گل بهاری است که در اوایل اردیبهشت سر از کوههای زاگرس بر می‌آورد و اگر از  دستان بی‌رحم طبیعت گردان نامهربان جان سالم به در برد یکی دوماهی را در دل کوهستان جلوه‌گری می‌کند

● این گل گریان در نقش سرستون‌های ساسانی‌ و در موزه تاقوسان در کنار نقش پادشاه ساسانی دیده می‌شود.

● در افسانه‌ها آمده است که این لاله زمانی که تیغ تیز افراسیاب بر گلوی سیاوش می‌نشست، شاهد ماجرا بود و از پس آن اندوه، گلگون رخ، سر به زیر افکند تا آرام آرام اشک بر بیگناهی سیاوش بریزد.

این گل به رنگهای قرمز و زرد و نارنجی در دامنه کوههای دالاهو، شاهو، پرآو کرماشان با نگاه شرمگین زمین را مجذوب خود! و انسان را به شیدایی می‌کشاند.

@biatagolbarafshanim🕊

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.