یک بوم و یک دیار

نگاه نوردی در اقامتگاه های بومگردی

مقاله از :جواد رجبی مدرس و پژوهشگر صنعت هتلداری

قسمت اول:
◇نگاه نوردی در اقامتگاه های بومگردی؛◇
چیزی شاید نزدیک به دو دهه از ایجاد نخستین بومگردی در ایران می‌گذرد در ابتدا این اقامتگاه ها به رسمیت شناخته نمی‌شد تا پس از گذراندن چالش‌های متفاوت آیین نامه ای تدوین شد که ایجاد اصلاح تکمیل درجه‌بندی و نرخ گذاری تاسیسات گردشگری و نظارت بر آنها رسمیت پیدا کرد و تقریبا عواملی چون رشد گردشگران علاقمند به بومگردی،مزایای اقتصادی،توسعه پایدار گردشگری و حمایت‌های دولتی باعث ترویج این رسمیت شد.همیشه یکی از مباحث خیلی مهم در صنعت گردشگری،توجه به رشد و توسعه پایدار است که هدف توسعه پایدار گردشگری توجه به مسائل اقتصادی اجتماعی فرهنگی و زیست محیطی بود و در آن تاکید شد که جامعه محلی و بومی هم باید در تصمیم گیری ها مشارکت داشته باشند و از مزایای متفاوت آن بهره ببرند،و از طرفی توجه به محیط زیست هم یکی دیگر از ابعاد توسعه پایدار بود،
و اما اقامتگاه بومگردی:در واقع محلی است که گردشگران در آن اقامت موقت دارند که با هتل،هاستل،سوئیت و…متفاوت است؛
و حتی تفاوت فرمی و محتوایی دارد،جای لوکس و مدرن نیست،اما از ابزارهای عصر مدرنیته در ارائه خدمات به مهمانان استفاده می شود،در این اقامتگاه ها باید انتقال حس فرهنگ و هنر و آداب و رسوم و سنت مردمان آن منطقه محسوس باشد،از غذاها و نوشیدنی های محلی وسنتی،اکسسوری های الهام
گرفته از فرهنگ فاخر منطقه،اقوام مختلف،و
صنایع دستی مردمان آن دیار بهره مند باشد،
بومگردی جایی است که به دل طبیعت و فرهنگ و تاریخ می روید،جایی که می توانید بخشی از کلیات مهم محلی و بومی آن منطقه را از نزدیک ببینید،درک کنید و تجربه کنید و این حس خاص و تکرار نشدنی را به دیگران منتقل کنید، بومگردی پلی است که سنت را به مدرنیته وصل می کند؛و میراث دار فرهنگ و هنر مردمان آن منطقه هست،با اسکان در اقامتگاه بومگردی،به توسعه صنعت گردشگری و روستا محوری کمک خواهید کرد عاملی برای توسعه کار مولد و حمایت از کارآفرینی اجتماعی
(SOCIAL ENTREPRENEURSHIP) است.
زیست مسئولانه و حمایت از اکوسیستم منطقه را تقویت کرده و مولفه‌ای مهم در ثروت‌آفرینی با صنعت توریسم است.
اقامتگاه های بومگردی برای تبلیغ محل خود و پاسخگویی بهتر به نیاز مهمانان خود،بهتر است پرسنل آموزش دیده و حداقل آشنا به یک زبان خارجی داشته باشد. و این اصل را مهم بدانند؛

و شایسته است که برای رفاه حال مخاطبان خود، در شبکه‌های اجتماعی حضوررمفید داشته باشد.
فروش خوردنی جات و ادویه و صنایع دستی و کتاب و بروشور و سرگرمی های محلی،شرایط انجام بعضی از کارهای محلی سنتی برای گردشگران،
مثل دوشیدن شیر و… جزوی از ملزومات است،
رعایت توسعه پایدار در اقامتگاه های بومگردی
الزام و تعهد اقامتگاه های بومگردی به آرمان‌های توسعه پایدار (sustainable development) است. یعنی چه میزان واحد اقامتی، به محیط زیست،ذی‌نفعان، طبیعت،مدیریت پسماند، بازیافت زباله، مدیریت پساب،مدیریت مصرف انرژی،منابع روشنایی، آلودگی صوتی و … می باشد؛و در یک مثال یعنی سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی که اقامتگاه‌ های بومگردی تعبیه کرده می کند،نبایستی تاثیر منفی روی کارکرد اکوسیستم منطقه گذاشته و زندگی اهالی و همجواران اقامتگاه را مختل کند.برای گسترش برند و تبلیغات آن، حتما در شبکه‌های اجتماعی متنی و تصویری و ویدیویی، حضور فعال و مفید داشته باشد،مثلا در استوری ها از فرهنگ و رسوم منطقه با ارائه خدمات اقامتگاه خود صحبت کند،در این اقامتگاه ها نیز میبایست بر اساس کانسپت خود اصول اولیه مهمان نوازی رعایت شود(اخلاق سازمانی،رفتار و کردار،پوشش و یونیفرم و…)

و دائما اصول مهمان نوازی نوین ادغام با سنت و خدمات رسانی برتر رقابتی رو در تم آموزشی خود جهت ارتقا و جذب توریست و لویال کردن آن ها در کسب درآمد معجزه آسای خود تعریف نمایند؛
این رو به خاطر داشته باشیم چون بومگردی هستیم پس می‌توانیم به اصول ها بی تفاوت باشیم کاملا برعکس است که باید بیشتر اهمییت دهیم،از نوع استقبال،رفتار،اخلاق،بادی لنگوئیچ،توجه به نظافت،خدمات ویژه تر،تجهیزات و امکانات و…با این تفاسیر بومگردی یعنی شکوه،اصالت و زیبایی؛
یعنی نماینده‌ای که یک دیار یا منطقه‌ای را به تصویر می‌کشد تا تجربه‌ای شیرین را در وجود مهمان خود به ریشه بیندازد و این ریشه باعث شود که وی در شهر و دیار و حتی کشور خود صحبت از اصالت فرهنگ و هنر آن منطقه مورد اقامت خود را نماید.

ادامه دارد….

@j.80_rajabi