کتیبهای به سه زبان چینی، تامیلی و فارسی در سال 1911م در سریلانکا کشف شد که توسط یک دریادار مسلمان چینی به نام جِنگخه تهیه و در معبدی بودایی نصب شده بود.
به گزارش نشریه الکترونیک جهان گردش– روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، مرتضی رضوانفر عضو هیأت علمی پژوهشگاه با بیان این مطلب، جنگخه را یکی از نامداران کشور چین خواند که آثاری درباره او در ایران منتشر شده و افزود: او ناوگانی عظیم با 217 کشتی غول پیکر و 28000ملوان در اختیار داشت و چهار بار به هرمز سفر کرده بود.
رضوانفر تصریحکرد: کتیبه که در تاریخ 1409م در چین تهیه شده حاوی شُکرگزاری از بودا در متن چینی، از ویشنو در متن تامیلی و از الله در متن فارسی است و همچنین فهرستی از هدایایی بسیار گرانبها آمده که ظاهرا بعدها توسط پرتغالیها به یغما رفته است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، با اشاره به اینکه این کتیبه ارزش فراوانی برای دو کشورسریلانکا و چین دارد اظهارکرد: چند کلمه از متن فارسی این کتیبۀ ارزشمند، حدودا 90 سال پیش توسط غلام یزدانی، مدیر باستانشناسی دانشگاه حیدرآباد هند از روی عکس قرائت شده است و به نظر میرسد جا دارد توسط کارشناسان ایرانی مجددا بررسی شود.
رضوانفر در پایان گفت: علت حضور زبان فارسی در مسیر راه ابریشم دریایی از بنادر شرقی چین تا آفریقا، پذیرفتن زبان فارسی بعنوان زبان میانجی در این مسیر تجاری است.
بدون دیدگاه