در ادامه سفر به نطنز به همراه یکی از فعالان گردشگری و بومگردی، سری به شهر طرق رود در فاصله ۲۴ کیلومتری نطنز زدیم.
به گزارش نشریه الکترونیک جهان گردش– برای دیدن “اقامتگاه مهر و ماه” طرقرود با راهنمایی “خانم حمامی” ساکن در روستا پس از بازدید از این اقامتگاه، او ما را به دیدن مسجد جامع این روستا هدایت کرد.
به سفارش او خانمی از اهالی روستا که کلید مسجد را در اختیار داشت آمد و درب آن را باز کرد و من و همراهان و به دنبال ما خانواده ای مسافر توانستیم با ورود به مسجد از این بنای به جا مانده از دوران ایلخانی و کاج تنومند و خمیده در حیاط آن، دیدن کنیم
وبلاک طرقرود نگین کویر راجع به این مسجد می نویسد:
مسجد جامع(جمعه) طرق با قدمتی 700 ساله متعلق به دوره‌ی ایلخانی است و جزء آثار باستانی ایران ثبت شده است. این مسجد دارای دو ایوان شمالی و جنوبی (رو به قبله) و یک شبستان در غرب مسجد است که دارای محراب کاشیکاری شده است.
در ورودی این شبستان در راهروی ورودی مسجد است. حیاط مسجد دارایِ حوض فیروزه‌ای رنگ از کاشی لعاب‌دار است که حد فاصل بین دو ایوان شمالی و جنوبی می‌باشد و به طور کلی مسجد دارای معماری اسلامی است.
محراب گچی ایوان جنوبی در اصل بنا وجود نداشته و به تازگی به بنا اضافه شده و دلیل این نظریه شکل معماری ایوان جنوبی و ایوان شمالی یعنی شکل متقارن است که چنین چیزی را نمی‌پذیرد. [همچنین در و پنجره‌های آهنی ورودی ایوانهای شمالی و جنوبی در قبل وجود نداشته و به تازگی به آن اضافه شده].
طاقهای آجری بسیار زیبا با شکلی متقارن و ستونهای مربع شکل موجود در بنا قدمت این بنا را نشان می‌دهد. کف ایوان‌ها و شبستان مسجد کاملاً تخته پوش است تا فرشها و زیراندازها از نم موجود در زمین بنا دور باشد.
درِ ورودیِ اصلی چوبی است و دارای نقوش برجسته می‌باشد که اخیراً ترمیم شده است و از شکل در و دستگیره‌های آن می‌شود گفت که متعلق به خود مسجد است، اما هیچگونه تاریخ یا نوشته‌ای در روی آن وجود ندارد.
راهرویی در ورودی از کوچه را به حیاط متصل می‌کند. درختی با نام صبرین(درخت صبر(کاج)) با شکلی خاص در حیاط مسجد وجود دارد. به گفته‌ی اهالی شبیه این درخت در ایران وجود ندارد. [تنه بسیار ضخیم این درخت سن بالای این درخت را می رساند.]
مسجد جامع طرق رود در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شماره ۴۲۲۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
عکس و گزارش سفر از جواد جلالی
بدون دیدگاه