به هر تارِ جانم
صد آواز هست
دریغا
که دستی به مضراب نیست

نشریه الکترونیک جهان گردش-استاد عثمان محمدپرست از نوادر موسیقی ایرانی و اساتید برجسته و کم‌نظیر دوتار نوازی خراسانی، پس از یک دوره بیماری طولانی، صبح پنج‌شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ چشم از جهان فروبست.

“از دوازده یا سیزده سالگی با دوتار هم نواز شدم و روزها و شب‌ها پس از فراغت از کار که جوهر هر مرد خوافی است به سماع روحانی با خویشتن خویش می‌پرداختم و هیچ گاه استادی در این زمینه نداشتم. دو تار یعنی عشق، “دوتار”، ساز آرام و ملایمی است که هم نوازنده را آرامش می‌دهد و هم مردمی را که علاقمند به این ساز هستند.”

یادش گرامی

@biatagolbarafshanim

@jahanegardesh

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.